«دارم با تو صحبت مي‌كنم، حواست به من هست؟»، او حتي بعد از شنيدن اين جمله هم حاضر نمي‌شود سرش را از روي گوشي‌اش برگرداند و مي‌گويد: «حواسم هست، بگو ديگه!» احتمالا شما هم اين روز‌ها با چنين افرادي مواجه شده‌ايد، حالا آن فرد مي‌تواند همكارتان باشد، رئيس‌تان، همسرتان، دوست‌تان يا .... در اين بين، شما هم وقتي از سركار خسته به منزل بر مي‌گرديد و سر ميز يا سفره شام، مدام سرتان در تلفن همراه است و با كلمات مبهم به همسر يا فرزندتان پاسخ مي‌دهيد، گرفتار اختلال فابينگ شده‌ايد.

«اِما سپپلو» روان شناس دانشگاه‌هاي استنفورد و ييل و نويسنده كتاب «مسير خوشبختي» در همين باره مي‌گويد: «يكي از پژوهش‌هاي اخير ما نشان داد كه بيش از ۱۷ درصد افراد حداقل چهار بار در روز در حضور ديگران و هنگام صحبت با آن‌ها دزدكي تلفن‌شان را چك مي‌كنند. تقريباً ۳۲ درصد افراد نيز دو تا سه بار در روز فابينگ مي‌كنند.»، اما اين اختلال چيست، چه عوارضي دارد و راه‌هاي جلوگيري از فابينگ شدن چيست؟

فابينگ يعني‌چه؟

فابينگ به عملي گفته مي‌شود كه افراد در محيط‌هاي اجتماعي و خانوادگي به جاي توجه به ديگران به تلفن خود نگاه مي‌كنند. اين اختلال كه يكي از عوارض استفاده بيش از حد از دنياي مجازي است، كليت و كيفيت زندگي انسان‌ها را تحت تاثير قرار مي‌دهد.

به گفته متخصصان سلامت روان، فرد مبتلا به اين بيماري آن‌قدر غرق در تلفن‌همراه خود مي‌شود كه اطرافيان خود را از ياد مي‌برد و به جاي اين‌كه نگاه و توجه او، معطوف به اعضاي خانواده، دوستان و اطرافيان باشد و لحظاتي را در حضور واقعي با ديگران به سر ببرد، صرفا به قاب چند اينچي موبايل و اتفاقات درون آن خلاصه مي‌شود و روزي مي‌رسد كه ديگر هيچ‌فردي را در كنار خود نمي‌بيند و اگر كسي هم دور و برش باشد، آن‌ها هم به او بي‌توجه خواهند بود.

آيا شما هم يك فابينگي هستيد؟

فردي كه همزمان در حال مكالمه با دو نفر است، يكي با تلفن و ديگري با مخاطب رو به روي خود كه به احتمال زياد هم هيچ يك از اين دو مكالمه را با موفقيت انجام نمي‌دهد و هر دو را ناقص به پايان مي‌رساند، به اختلال فابينگ مبتلا شده است. همچنين فردي كه در موقعيت‌هاي اجتماعي با تلفن‌همراه خود مشغول مي‌شود، مثلا هنگام صرف وعده غذايي، گوشي را كنار بشقاب خود قرار مي‌دهد يا در جمع دوستان و خانواده، مدام وسوسه مي‌شود تا گوشي‌اش را چك كند، او هم به فابينگ مبتلا شده است.

فردي هم كه بدون چك كردن تلفن اش نمي‌تواند صبحانه، ناهار يا شام را به پايان برساند، يك فابينگي است و اين عامل، نشانه‌اي از دلهره و ترس از دست دادن پيام يا پستي در شبكه‌هاي اجتماعي مي‌باشد. از موارد مطرح شده نتيجه مي‌گيريم كه مهم‌ترين نشانه مبتلايان به اين بيماري نگاه‌هاي پياپي، دزدكي و بي‌حدواندازه به تلفن‌همراه در هنگام تعامل و ارتباط با ديگران است.

با عوارض فابينگ آشنا شويد

به عنوان اولين عارضه ممكن است ديگران هم با شما مقابله به مثل كنند كه البته اين كار به ضرر خودشان هم تمام مي‌شود و آن‌ها نيز با ابتلا به اين عارضه خود را از لذت حضور و همنشيني با ديگران محروم مي‌كنند و شايد هم به علت بي‌توجهي‌تان به آن‌ها ارتباط عاطفي و كلامي خود را با شما كم كنند و شما را در فهرست سياه خود قرار دهند.

همچنين فابينگ در بلندمدت باعث آسيب به عواطف فردي، اجتماعي، خانوادگي و زناشويي مي‌شود، به طوري‌كه ارتباطات انساني در برخي موارد رنگ قهر و خشونت به خود مي‌گيرد. در ضمن، پدران و مادراني كه اين راه را در پيش مي‌گيرند، به جاي آن‌كه ساعاتي را در منزل به گفتگو، همنشيني و دورهمي با فرزندان اختصاص دهند، اين شيوه را به فرزندان شان هم منتقل مي‌كنند و فرزندان با الگوبرداري نامناسب از آن‌ها به اين كار عادت و زندگي شبانه‌روزي خود را صرف گشت و گذار در دنياي مجازي مي‌كنند.

۳ راه براي جلوگيري از ابتلا به فابينگ

غذاي‌تان را بدون تلفن بخوريد!

غذاي تان را بدون اين‌كه تلفن‌همراه كنارتان باشد يا به آن دست بزنيد، ميل كنيد يا تلفن‌تان را در حالت «دور از دسترس»، «پرواز» و «سكوت» قرار دهيد. با تنظيم گوشي‌تان روي اين حالت‌ها، هنگام معاشرت، استراحت و غذاخوردن پيامي دريافت نمي‌كنيد يا متوجه پيام نمي‌شويد. اگر هم پيام و تماسي دريافت كرديد، محترمانه به مخاطب‌تان بگوييد بعد از صرف ناهار و شام و در يك زمان مناسب‌تر پاسخ گوي او هستيد.

تلفن را از دسترس خود دور كنيد

بعضي از ساعات روز، فاصله فيزيكي‌تان را با اين وسيله بيشتر كنيد مثلا آن را در اتاق و كشوي ميز و جيب‌تان قرار دهيد يا اين‌كه در زمان ارتباط با ديگران، هر وقت آن را چك كرديد، دوباره حتما همان‌جا بگذاريد و برگرديد، اين رفت و برگشت‌ها و طي كردن مدام اين راه باعث مي‌شود به مرور خسته شويد و از مراجعه دوباره به گوشي‌تان صرف نظر كنيد.

خود را به چالش بكشيد

در برخي موارد، تلفن خود را هنگام دريافت پيام و تماس ديگران، جواب ندهيد و بعد از پايان همنشيني و مصاحبت با ديگران و لذت بردن از حضور در جمع خانواده، به مخاطب پيام و تماس‌تان بگوييد كه در آن لحظه امكان پاسخ گويي نبود يا طبق قراري با آن‌ها زمان خاصي را براي تبادل پيام در نظر بگيريد.

نكته پاياني

يادمان باشد اگرچه تلفن‌هاي هوشمند مي‌توانند كار‌هاي بسياري را براي ما انجام دهند، اما يك كار را نه تنها نمي‌توانند انجام دهند بلكه ممكن است بر آن تاثير منفي بگذارند و آن حفظ روابط ما با افرادي است كه دوست‌شان داريم.
براي نوشتن اين مطلب از سايت عصرايران كمك گرفته شده است